بررسی نقاشی رنگ روغن و سفری در تاریخ این هنر رنگارنگ

نقاشی رنگ روغن چیست ؟ از کجا شروع شده و در طول مسیرش تا امروز، شاهد چه تغییراتی بوده است؟ چه کسانی برروی این هنر تاثیر گذاستند؟ اگر این موارد، سوالات شما هم هستند، با ما همراه شوید تا بفهمید، نقاشی رنگ روغن و تاریخچه نقاشی رنگ روغن چیست ؟

نقاشی رنگ روغن چیست ؟

بیشتر نقاشی‌های رنگ روغن که قبل از قرن نوزدهم ساخته شده‌اند به صورت لایه‌ای ساخته شده‌اند. لایه اول یک میدان خالی و یکنواخت از رنگ رقیق شده بود که زمینه نامیده می شد.

زمینه سفیدی خیره کننده پرایمر را تحت الشعاع قرار می‌داد و پایه‌ای از رنگ ملایم برای ساختن تصاویر فراهم می‌کرد.

سپس اشکال و اشیاء در نقاشی تقریباً با استفاده از سایه های سفید، به همراه خاکستری یا خنثی سبز، قرمز یا قهوه ای کشیده می‌شدند.

توده‌های نور و تاریکی که به‌وجود می‌آیند، زیر نقاشی نامیده می‌شوند.

فرم‌ها بیشتر با استفاده از رنگ جامد یا لکه‌ها، که لایه‌های نامنظم و نازکی از رنگدانه مات هستند که می‌توانند جلوه‌های تصویری مختلفی را ایجاد کنند، تعریف می‌شوند. در مرحله آخر از لایه های شفاف رنگ خالص به نام لعاب برای ایجاد درخشندگی، عمق و درخشندگی به فرم ها استفاده می‌شود و هایلایت ها با تکه های رنگ ضخیم بافتی به نام ایمپاستوس مشخص می‌شوند.

از مزایای استفاده از رنگ روغن برای نقاشی تصاویر می توان به “انعطاف پذیری بیشتر، رنگ غنی تر و متراکم تر، استفاده از لایه ها و دامنه وسیع تر از روشن تا تیره” اشاره کرد. اما این روند طولانی‌تر و کند است، به خصوص زمانی که یک لایه از رنگ باید قبل از اعمال لایه دیگر خشک شود.

ابزارآلات نقاشی رنگ روغن چیست ؟

1. رنگ روغن

رنگ روغن، محیطی متشکل از رنگدانه‌های معلق در روغن‌های خشک‌کننده است.
امکانات برجسته‌ای که با ادغام تن‌ها یا رنگ ها به دست می آید، آن را در میان انوع نقاشی، منحصر به فرد می کند.

به کمک این رنگ‌ها می‌توان، نقاشی‌های مات، شفاف و نیمه شفاف را به تصویر کشید.

این نقاشی‌ها همگی از نظر تنوع بافتی بی‌نظیر هستند.

رنگ روغن هنرمندان با مخلوط کردن رنگدانه های پودر خشک با روغن بذر کتان تصفیه شده انتخاب شده تا یک قوام خمیری سفت به دست آید.

آسیاب کردن آن نیز، توسط اصطکاک قوی در آسیاب‌های غلتکی انجام می‌شود.

در این نوع رنگ، قوام رنگ مهم است.

حالت استاندارد، استاندارد یک خمیر صاف و کره ای است که رشته ای یا بلند یا چسبنده نیست.

هنگامی که هنرمند به کیفیت روان یا متحرک‌تری نیاز دارد، باید یک ماده نقاشی مایع، مانند سقز صمغ خالص با آن مخلوط شود

به منظور تسریع در خشک شدن، گاهی اوقات از خشک کن سیکاتیو یا مایع استفاده می شود.

2. قلمو

برس های درجه یک در دو نوع ساخته می شوند: سمور قرمز (از اعضای مختلف خانواده راسو) و موی گراز سفید شده.

هر دو در اندازه های شماره گذاری شده در هر یک از چهار شکل معمولی هستند: گرد (سوزنی)، تخت، برایت (شکل مسطح اما کوتاه تر و کمتر انعطاف پذیر)، و بیضی (مسطح اما با نوک تیز). برس های سمور قرمز به طور گسترده ای برای نوع نرم تر و کم استحکام ضربه های قلم مو استفاده می شود.

کاردک نقاشی نیز، ابزاری مناسب برای اعمال رنگ های روغنی به شیوه ای قوی است.

3. بوم نقاشی

برای نقاشی رنگ روغن، بوم ساخته شده از کتانی خالص اروپایی با بافتی تقریباً قوی است. این بوم به اندازه دلخواه بریده می‌شود و روی یک قاب معمولاً چوبی کشیده می‌شود که با چسب یا از قرن بیستم با منگنه‌ها به آن محکم می‌شود. برای کاهش جذب پارچه بوم و برای رسیدن به سطحی صاف، یک آستر زده می شود.

پرایمرهای رایج مورد استفاده عبارتند از: gesso، چسب پوست خرگوش و سفید سربی. اگر سفتی و صافی به فنری بودن و بافت ترجیح داده می شود، می توان از یک پانل مقوای چوبی یا فرآوری شده، یا آماده شده استفاده کرد. بسیاری از ساپورت های دیگر مانند کاغذ و منسوجات و فلزات مختلف امتحان شده اند.

4. سایر وسایل جانبی:

معمولاً یک لایه لاک نقاشی به نقاشی رنگ روغن تمام شده داده می شود تا از آن در برابر حملات جوی، ساییدگی های جزئی و تجمع مضر کثیفی محافظت شود. این لایه لاک را می توان با استفاده از ایزوپروپیل الکل و سایر حلال های رایج با خیال راحت توسط متخصصان پاک کرد. لاک زدن همچنین سطح را به درخشندگی یکنواخت می‌رساند و عمق رنگ و شدت رنگ را عملاً به سطوحی می‌رساند که در ابتدا توسط هنرمند در رنگ مرطوب ایجاد شده بود. برخی از نقاشان معاصر، به‌ویژه آنهایی که رنگ‌های عمیق و شدید را دوست ندارند، رنگ‌های مات یا بدون براق را در نقاشی‌های رنگ روغن ترجیح می‌دهند.

تاریخچه نقاشی رنگ روغن چیست ؟

منشا نقاشی رنگ روغن، همانطور که در سال 2008 کشف شد، حداقل به قرن هفتم پس از میلاد برمی گردد، زمانی که هنرمندان ناشناس از روغنی که احتمالاً از گردو یا خشخاش استخراج شده بود برای تزئین مجموعه غارهای باستانی در بامیان، افغانستان استفاده کردند. اما در اروپا، روغن به عنوان یک رسانه نقاشی تنها در اوایل قرن یازدهم ثبت شده است.

با این حال، تمرین نقاشی سه‌قلوی با رنگ‌های روغنی مستقیماً از تکنیک‌های نقاشی با سبک قرن پانزدهمی، سرچشمه می‌گیرد.

پیشرفت‌های اساسی در تصفیه روغن بذر کتان و در دسترس بودن حلال‌های فرار پس از سال 1400 میلادی با نیاز به ماده‌ای غیر از طبع خالص زرده تخم‌مرغ برای برآوردن نیازهای در حال تغییر رنسانس همزمان شد.

در ابتدا از رنگ‌های روغنی و لاک‌ها برای لعاب دادن به پنل‌های تمپر استفاده می‌شد که با طراحی خطی سنتی آنها رنگ‌آمیزی می‌شد. به عنوان مثال، پرتره‌های درخشان و جواهر مانند نقاش فلاندری قرن پانزدهم، یان ون ایک، به این شکل انجام شده است.

در قرن شانزدهم، رنگ روغن به عنوان ماده اولیه نقاشی در ونیز ظاهر شد. در پایان قرن، هنرمندان ونیزی در بهره‌برداری از ویژگی‌های اساسی نقاشی رنگ روغن، به‌ویژه در استفاده از لایه‌های متوالی لعاب، ماهر شده بودند. بوم کتانی، پس از یک دوره طولانی توسعه، جایگزین پنل های چوبی به عنوان محبوب ترین بوم نقاشی شد.

یکی از استادان قرن هفدهم تکنیک روغن، دیگو ولاسکز، نقاش اسپانیایی در سنت ونیزی بود، که ضربات قلم موی بسیار کم اما آموزنده او، به ویژه در پرتره، اغلب تقلید شده است.

نقاش فلاندری، پیتر پل روبنس، نقاشان بعدی را تحت تأثیر قرار داد، به نحوی که او رنگ‌های روشن خود را به‌طور مات، در کنار تاریکی‌ها و سایه‌های نازک و شفاف قرار می‌داد.

سومین استاد بزرگ نقاشی رنگ روغن در قرن هفدهم، نقاش هلندی رامبراند ون راین بود. در کار او یک ضربه قلم مو می تواند به طور موثر فرم را به تصویر بکشد. ضربات انباشته عمق بافتی بزرگی را به وجود می آورد و زبر و صاف، ضخیم و نازک را ترکیب می کند. سیستمی از رنگ‌های سفید و تیره‌های شفاف با جلوه‌های لعاب‌دار، ترکیب‌ها و ایمپاستوهای بسیار کنترل‌شده، بیشتر تقویت می‌شود.

دیگر تأثیرات اساسی بر تکنیک‌های نقاشی سه پایه بعدی، سبک‌های صاف، با رنگ‌آمیزی نازک، است. بسیاری از آثار تحسین برانگیز (مثلاً آثار یوهانس ورمیر) با درجه بندی های صاف و ترکیبی از رنگ ها برای دستیابی به فرم های مدل شده ظریف و تنوع رنگی ظریف اجرا شدند.

الزامات فنی برخی از مکاتب نقاشی مدرن را نمی توان با ژانرها و تکنیک های سنتی درک کرد، اما برخی از نقاشان انتزاعی و تا حدی نقاشان معاصر در سبک های سنتی، نیاز به جریان یا ویسکوزیته پلاستیکی کاملاً متفاوتی را ابراز کرده اند. برخی از آنها به طیف وسیع تری از کاربردهای ضخیم و نازک بودن و سرعت خشک شدن سریع تری نیاز دارند. برخی از هنرمندان مواد درشت دانه را با رنگ‌های خود مخلوط کرده‌اند تا بافت‌های جدیدی ایجاد کنند، برخی، از رنگ‌های روغنی در ضخامت‌های بسیار سنگین‌تر از قبل استفاده کرده‌اند و بسیاری به استفاده از رنگ‌های اکریلیک روی آورده‌اند که همه‌کاره‌تر هستند و سریع‌تر خشک می‌شوند.

آموزش نقاشی رنگ روغن + آموزش مهارت‌های جانبی

اگر شماهم به این هنر قدیمی و رنگی علاقه دارید و دوست دارید بتوانید تصورات ذهنی خود را به تصویر بکشید، دوره زیر می‌تواند به شما از صفر تا صد این مسیر کمک کند.

تنها کافی است روی لینک زیر کلیک کرده و در دوره شرکت کنید.

برای به تصویر کشیدن بهتر مناظر، نیاز دارید که از ترکیبات رنگی مناسب و درست استفاده کنید.

پس اگر به دنبال یک نقاشی بی نقص هستید، کافی است از طریق لینک زیر ثبت نام کرده و با ترکیبات و مبانی رنگ شناسی آشنا شوید.